Moja śliczna (na rocznicę
Powstania
Warszawskiego)
----------------------------------------------------------------
Moja mała Danusiu, moja Mamo śliczna.
Ta, w kadrze uchwycona sekunda magiczna
Gdy stoisz zawstydzona, mając ze dwa latka,
W bucikach własnoręcznie skleconych przez Dziadka.
Z wielką, białą kokardą - szczytem elegancji,
Jakby żywcem ściągniętą od modelek z Francji,
Byłaś dumą rodziców i moją ozdobą,
Kiedy przez życie szliśmy - Ty ze mną, ja z Tobą.
W drobnej rączce zaciskasz karteczkę tajemnie.
- Może to list wysłany z przyszłości, ode mnie.
Zanimś mnie urodziła, zanimś wychowała,
Stolica od nalotów w posadach zadrżała
Ciąg historii narzucił okrutne wyzwanie:
Wojna i okupacja, Warszawskie Powstanie.
A będąc świadkiem działań skutkami brzemiennych
Poznałaś chłopców z AK - wielu „Cichociemnych”
Którzy na Marymoncie z Dziadkowego domu
Do oddziałów trafiali, zwykle po kryjomu.
Teraz siedzisz na łóżku, starsza ociupinkę
Ale we mnie wciąż wskrzeszasz - ze zdjęcia - dziewczynkę.
cdn
pozdrawiam
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz